Egun on Amalur.
Ni zure alaba naiz, Nadia naiz. Zu oso polita zara. Nik zu asko maite zaitut. Zure mendiak eta basoak, itsasoak eta basamortuak niri asko gustatzen zaizkit. Zu Amalur oso aberatsa zara. Txorien hegaldia, zaldien korrika erleen dantzak eta izurden jolastea eta beste gauza asko dituzu. Baina gauean zeruan su asko pizten dira. Su horiek oso urrun daude. Horrek Eguzkiaren aldetik zure neba-arrebak dira. Nola komunikatu nebarrebekin, nola iritsi haiengana? Zuk bakarrik ezin duzu hori egin. Orduan, egun batean adimena edozertarako tresna perfektua agertu zen.
Gure
arbasoek ez zuten atzaparrik bere burua
defendatzeko. Bere bizitza laburra eta gogorra zen. Baina egun batean nire
birbirramonak jakin zuen tigreagandik sable hortzak apartatu eta bere semea
salbatuko zela. Gero bere semea sua hartzea lortu.
Urte
asko eta gero bere birlobilobek gurpila eta bela asmatu zituzten. Gizakiak
lurreko azken lekura iritsi ziren. Milaka urte geroago nire arbasoek animaliak
etxekotu eta lurra lantzen hasi ziren.
Azkenean
denbora zuten mundua ikertzeko gugandik itxaroten zenuena. Matematika asmatu behatokiak eraiki zituzten. Gizakiak
zure moduen izarrei begira zeuden.
Eskerrik
asko hazteagatik eta elikatzeagatik.
Zuk
bidalitakoak izango gara unibertsoan. Bai, oraindik jende asko barraskiloak
bezala bizi da. Jaio, jan ugaldu eta hil da egiten dira. Ia ez dute adimena
erabiltzen eta baliabide asko gastatzen dituzte.
Baina
gizona ere iritsi da ilargira. Oraintxe bertan gure aparatuak Marteko orbitan eta
gainazalean daude. Eta beste makinak Eguski-sistematik atera dira.
Gu izarretara joango gara Amalur. Joango gara eta zurekin itzuliko gara.
No hay comentarios:
Publicar un comentario